-
1 bronić
broń Boże! — God forbid!, heaven forbid!
bronić dostępu do kogoś/czegoś — to bar the way to sb/sth
bronić pracy doktorskiej — to defend one's PhD thesis lub dissertation
* * *ipf.1. + Gen. defend (sb l. sth) (przed czymś/kimś against sb/sth); bronić kraju przed wrogiem fight in defense of one's country; bronić miasta defend a city; bronić domu przed napastnikami defend one's home against aggressors.2. + Gen. l. Acc. (= strzec, chronić) protect, shield; bronić przed niebezpieczeństwem protect from l. against harm; wały broniące miasta przed powodzią embankments protecting the town against flooding; bronić pokoju keep the peace; bronić swoich interesów protect l. look after one's interests; broń Boże! l. niech Bóg broni! l. niech ręka boska broni! God l. heaven forbid!3. + Gen. (= odpierać zarzuty wobec) defend; (sprawy, idei) champion; bronić swojego stanowiska defend one's position; stick to one's guns; bronić swoich praw stand up for one's rights; bronić przyjaciół stand up l. stick up for one's friends; bronić doktoratu defend one's dissertation.4. + Acc. prawn. defend, plead the case of (sb).5. (= zabraniać) forbid ( komuś robienia czegoś sb doing sth l. to do sth); prohibit ( komuś (robienia) czegoś sb from (doing) sth); bronić komuś łowić ryby forbid sb fishing l. to fish; bronić komuś wstępu do swojego domu refuse sb entrance into one's house.ipf.1. (= odpierać atak) defend o.s.; bronić się dzielnie put up a good fight; bronić się do upadłego fight to one's last l. to one's dying breath; bronić się do ostatka fight to the last l. to the bitter end.2. (= odpierać zarzuty) defend o.s.; bronić się przed oskarżeniami defend o.s. against accusations; bronić się w sądzie defend o.s. in court.3. (= strzec się) protect o.s., shield o.s. (przed kimś/czymś from l. against sb/sth); bronić się przed złymi myślami l. od złych myśli suppress bad thoughts; bronić się przed ciekawością sąsiadów shield o.s. against the prying of one's neighbors; bronić się przed napływającymi łzami fight back tears.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bronić
-
2 dzielnie
adv. grad. 1. [walczyć, bronić się] bravely, courageously- dzielnie znosił ból he bore the pain very bravely2. (sprawnie) skillfully- dzielnie dawała sobie radę z prowadzeniem domu she was quite good at running the household- dzielnie się spisałeś you did a good job* * *adv.1. (= odważnie) bravely, courageously; dzielnie się bronić defend o.s. bravely; dzielnie walczyć fight courageously.2. (= zaradnie) resourcefully; dzielnie sobie radzić cope resourcefully; dzielnie się spisałaś you did very well.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dzielnie
-
3 fight
[faɪt] 1. n 2. vt, pt, pp foughtperson, urge walczyć z +instr; cancer, prejudice etc walczyć z +instr, zwalczać (zwalczyć perf); (BOXING) walczyć przeciwko +dat or z +instr3. viwalczyć, bić sięto fight for/against sth — walczyć o coś/z czymś
to fight one's way through a crowd/the undergrowth — przedzierać się (przedrzeć się perf) przez tłum/zarośla
Phrasal Verbs:* * *1. past tense, past participle - fought; verb1) (to act against (someone or something) with physical violence: The two boys are fighting over (= because of) some money they found.) walczyć2) (to resist strongly; to take strong action to prevent: to fight a fire; We must fight against any attempt to deprive us of our freedom.) walczyć3) (to quarrel: His parents were always fighting.) kłócić się2. noun1) (an act of physical violence between people, countries etc: There was a fight going on in the street.) walka, bójka2) (a struggle; action involving effort: the fight for freedom of speech; the fight against disease.) walka3) (the will or strength to resist: There was no fight left in him.) wola, chęć walki4) (a boxing-match.) walka•- fighter- fight back
- fight it out
- fight off
- fight one's way
- fight shy of
- put up a good fight
См. также в других словарях:
bronić — ndk VIa, bronićnię, bronićnisz, broń, bronićnił, bronićniony 1. «odpierać atak, napaść, ochraniać czynnie, zwykle z bronią w ręku» Bronić mężnie, zaciekle, zajadle, z narażeniem życia. Bronić kogoś własną piersią. Bronić fortecy, miasta, kraju,… … Słownik języka polskiego
dzielnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., dzielnieej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nie ulegając tchórzostwu, nie bojąc się; odważnie, walecznie, bohatersko, bitnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzielnie bić się, atakować, bronić… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dzielnie — dzielnieej 1. «odważnie, bohatersko, walecznie, bitnie» Dzielnie spisywał się na polu bitwy. Dzielnie walczyć, bronić się, odpierać atak. 2. «zaradnie, energicznie, sprawnie, umiejętnie, dobrze» Dzielnie dawała sobie radę z prowadzeniem domu.… … Słownik języka polskiego